سفر به مریخ: چالش‌ها و مصائب
رویای دیرپای بشریت برای سفر به مریخ احتمالا سرانجام در دهه ۲۰۳۰ محقق خواهد شد اما رساندن انسان به سیاره سرخ سفری بی‌نهایت چالش‌برانگیز خواهد بود.
به گزارش دیدگاه امروز به نقل از زومیت، رفتن به فضا و زندگی روی سیاره‌های دیگر آرزوی دیرینه‌ی بشریت بوده است اما در چند سال اخیر این رؤیا در حال تبدیل شدن به واقعیت است. سازمان‌های دولتی مانند ناسا و دیگر شرکت‌های خصوصی هوافضایی مثل اسپیس‌ایکس در تلاش هستند در دهه‌ی ۲۰۳۰ انسان را به مریخ بفرستند. هدف نهایی آن‌ها علاوه بر کاوش در فضا این است که تا ماه‌ها آنجا بمانند؛ اما انسان چگونه می‌خواهد در مریخ زندگی کند؟ چه هوایی را تنفس کند و در نهایت چگونه از چالش‌ها و خطراتی که بر سر راهش قرار دارند جان سالم به در ببرد. در این مقاله تلاش می‌کنیم به این پرسش‌ها پاسخ دهیم.
سفر به مریخ چقدر طول می‌کشد؟
مدت زمان سفر به مریخ به معیارهای متعددی مثل موقعیت زمین و مریخ نسبت به یکدیگر تا فناوری فضاپیما وابسته است. به نقل از ناسا سفری یک طرفه به سیارهی سرخ تقریبا نه ماه به طول می‌انجامد؛ اما برای سفر رفت و برگشت به ۲۱ ماه زمان نیاز است زیرا تقریبا باید ۳ ماه صبر کنید تا مطمئن شوید زمین و مریخ در موقعیت مناسبی قرار دارند.
برای محاسبه‌ی مدت زمان سفر به مریخ در ابتدا باید فاصله‌ی بین دو سیاره را بدانیم. مریخ چهارمین سیاره از خورشید و دومین سیارهی نزدیک به زمین پس از زهره است؛ اما فاصله‌ی بین مریخ و زمین به صورت پیوسته با حرکت آن‌ها به دور خورشید تغییر می‌کند.
نزدیک‌ترین فاصله‌ی زمین و مریخ، ۵۴٫۶ میلیون کیلومتر، دورترین فاصله‌ی آن‌ها ۴۰۱ میلیون کیلومتر و فاصله‌ی میانگین آن‌ها ۲۲۱ میلیون کیلومتر است.
اما دومین عامل مهم، فناوری است. کاوشگر پارکر سریع‌ترین کاوشگر ناسا، رکوردهای سرعت خود را در حین نزدیک شدن به خورشید شکست. این کاوشگر در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱ به سرعت بالای ۱۶۳ کیلومتر بر ثانیه رسید که برابر است با ۵۸۶ هزار کیلومتر بر ساعت. بر اساس تخمین‌ها با نزدیک شدن کاوشگر پارکر به فاصله‌ی ۶٫۲ میلیون کیلومتری از سطح خورشید در دسامبر ۲۰۲۴، سرعت آن به ۶۹۲ هزار کیلومتر بر ساعت خواهد رسید. حالا فرض کنید چنین کاوشگری را از زمین به مریخ بفرستیم در این حالت به طور میانگین ۱۶ روز طول می‌کشد تا به مریخ برسیم.
زندگی در مریخ
موشک‌ها و فضاپیماها از قدرت کافی برای فرستادن فضانوردان به اعماق فضا برخوردارند؛ اما وقتی فضانوردان به مریخ برسند، زندگی روی سیاره سرخ می‌تواند بسیار دشوارتر از سفر باشد؛ اما فضانوردها برای زندگی در مریخ باید چه نکاتی را رعایت کنند و به دنبال چه پیش‌نیازهایی باشند.
اکسیژن در مریخ
اکسیژن اساسی‌ترین نیاز انسان‌ها برای زندگی در مریخ است اما دسترسی به آن در سیاره سرخ به آسانی زمین نیست. برخلاف هوای زمین که ۲۱ درصد آن را اکسیژن تشکیل می‌دهد، جو مریخ کمتر از یک درصد اکسیژن دارد. این خبر بدی است. بدون اکسیژن نمی‌توانید بیشتر از یک دقیقه روی مریخ دوام بیاورید.
خوشبختانه لباس‌هایی عایق با فشار مشخص که می‌توانند گردش اکسیژن را انجام دهند برای فضانوردان مناسب هستند؛ اما این اکسیژن از چه راهی تأمین می‌شود؟ انتقال آن از زمین می‌تواند بسیار پرهزینه و غیرکاربردی باشد اما چگونه اکسیژن را از سیارهی مریخ تأمین کنیم که مقدار کمی از آن را دارد؟ ناسا در پروژه‌ای به نام MOXIE با مریخ‌نورد پرسویرنس در حال کار روی این مشکل است. این پروژه می‌تواند راهی برای استخراج اکسیژن در مریخ فراهم کند. در این صورت یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اکتشافات فضایی حل خواهد شد.
گرمایش
از آنجا که مریخ نسبت به زمین در فاصله‌ی دورتری از خورشید قرار دارد، بسیار سرد است. مقدار بسیار کمتری نور خورشید و گرما به مریخ می‌رسد. همچنین ضخامت جو مریخ از جو زمین کمتر است و نمی‌تواند گرمای سیاره را حفظ کند. فرض کنید بخواهید به استوای مریخ بروید که نور خورشید به صورت مستقیم به ارتفاعات آن می‌تابد. هنگام ظهر احساس یک روز زمستانی با دمای صفر درجه‌ی سانتی‌گراد را خواهید داشت و هنگام شب این دما می‌تواند به منفی ۱۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد برسد که چهار برابر سردتر از جنوبگان زمین است. زندگی در مریخ نیاز به زیستگاه‌های ویژه‌ای دارد که بتوانند دمای مناسب را فراهم کنند.
یافتن آب
آب در مریخ وجود دارد اما نه به شکل مایع. بلکه به شکل یخ و تنها در نقاط خاصی از این سیاره پیدا می‌شود؛ اما با فرض دسترسی به این نقاط و داشتن تجهیزات کافی، فرآیند استخراج آب را می‌توان ساده فرض کرد: حفاری، تصعید با استفاده از انرژی خورشیدی و دیگر منابع گرمایی و سپس تقطیر آن. چنین آبی نه تنها به عنوان آب آشامیدنی بلکه برای آبیاری و از همه مهم‌تر برای تولید سوخت لازم برای بازگشت فضاپیماها از مریخ به زمین کاربرد دارد.
انتهای پیام/
دیدگاه‌تان را بنویسید